Sztajgier S. ogrómnie rod od hawiyrzi pobiyroł podarónki. A gdo mu podarónków nie nosił, tyn robił w nejgorszych robotach. Potym tego S. posłali na zachodni pole, a obersztajgra Kanie dali na wschodni pole.
Niejacy W. z Łąk nosili tymu S. podarónki i myśleli se, że Kania też bydzie od nich podarónki odbiyroł.
Jednego razu zaniyśli gyńsi obersztajgrowi Kaniowi. U tego Kanie słóżyła moja ciotka, jeszcze swobodno. Tóż ci W. prziszli, prziniyśli ty gyńsi i pytali sie, kaj je obersztajgier. Ciotka im prawiła, że nie wiy, kaj poszoł. Ci W. ty gyńsi niechali.tam na stowku i poszli.
Jak obersztajgier Kania prziszeł, tak mu dziywka mówi, że jacysi dwa prziniyśli gyńsi i że niechali jakómsi kartke. Kania to przeczytoł i dowiedzioł sie z tej kartki, że to byli ci W.
Na drugi dziyń, jak obersztajgier Kania prziszoł cechować do cechownie,
wołoł hawiyrzi jednego po drugim. Jak prziszoł na nich, tak woło:
- W. Jozef i Janek, wy pieróny, wy se myślicie, że wóm bydym
gyńsi pos? Aż se,po szychcie przidziecie po ty wasze gyńsi! Jo żodnych
podarónków od was nie chcym!
Jak obersztajgier na drugóm szychte wołoł tych W., tak wszyscy hawiyrze,
co byli w cechowni, zaczli wołać:
- Liwa, liwa, liwa!
A ci W. ni mógli sie potym obstoć przed hawiyrzami. Wiecznie im ty gyńsi przipóminali
Opowiedzial Antoni Hilla z Darkowa.
